"Κοιμήσου Περσεφόνη..."

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα

κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο

τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα

και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες

ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο

τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες

και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία

κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα

τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία

άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

"Κοιμήσου Περσεφόνη

στην αγκαλιά της γης

στου κόσμου το μπαλκόνι

ποτέ μην ξαναβγείς..."

Σήμερα καλοί μου φίλοι, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Γης, αφιερώνω τη σημερινή μου ανάρτηση στον όμορφο μας πλανήτη, ο οποίος δυστυχώς, εξαιτίας κάποιων δίποδων εγωιστών, δεν είναι πλέον τόσο όμορφος...Είναι πραγματικά μεγάλη λύπη κάθε φορά που ανοίγω την τηλεόραση να δω ειδήσεις πως πάντα θα υπάρχει ένα ρεπορτάζ για την περιβαλλοντική καταστροφή..Και ακόμη πιο μεγάλη λύπη όταν συνειδητοποιώ πως για όλες αυτές τις καταστροφές φταίμε εμείς, μόνο εμείς! 

Τώρα εγώ ως μία έφηβη όμως τι μπορώ να κάνω? Αν ο καθένας μας κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό του ίσως βοηθήσουμε λίγο αυτήν την κατάσταση... Βασιλική, κλείνε τα φώτα όταν φεύγεις από το δωμάτιο σου, μην αφήνεις τον υπολογιστή ανοικτό αν δεν το χρησιμοποιείς, πέτα τα σκουπίδια σου μέσα στον κάλαθο, ανακύκλωνε τα χαρτιά σου και τις μπαταρίες σου, μίλα λίγο και στον αδερφό σου σαν μία βιολόγος που προσπαθείς να γίνεις για την περιβαλλοντική καταστροφή! Αν ο καθένας μας βάλει λίγους στόχους και προσπαθήσει να τους πετύχει, τότε μπορεί να βοηθήσουμε λίγο αυτή την κατάσταση!! Γιατί ο καθένας μας είναι σημαντικός και η παρουσία του σε αυτόν τον πλανήτη είναι πολύτιμη!! Ας σώσουμε τη γη μας!! Ας σώσουμε το σπίτι μας!!
Ώρα να γυρίσω πίσω στο διάβασμα γενετικής...Καλή συνέχεια φίλοι μου!!

Πολλά φιλούθκια,

Βασιλική xoxo :)

*Όλες οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο, δεν είναι δικές μου